καρποβριθής

καρποβριθής, -ές (Μ)

φορτωμένος καρπούς.

[ΕΤΥΜΟΛ. < καρπός (Ι) + -βριθής (< βρίθω), «γεμίζω» πρβλ. πυρι-βριθής στερνο-βριθής].